خدای من

عاشقانه هایم با معبودم

خدای من

عاشقانه هایم با معبودم

سمپاتی یا انتی پاتی

نمی دانم 

چطوراست بعضی اشخاص به اولین برخورد جان در یک قالب میشوند. 

به قول عوام جور و اخت می ایند ویک بار معرفی کافیست برای اینکه یکدیگر را هیچ وقت فراموش نکنند. 

درصورتی که برعکس بعضی دیگربا وجودی که مکرر به هم معرفی میگردند همیشه از هم گریزان هستند،میان انها هرگز حس همدردی و جوشش پیدا نمیشود واگر هم،به هم بربخورند،همدیگر را ندید میگیرند. 

دوستی بی جهت دشمنی ،بی جهت! 

حالا این خاصیت را میخواهند اسمش را سمپاتی یا انتی پاتی بگذارند و یا در اثر مغناطیس و روحیه ی اشخاص در زندگی سابق خودشان روی زمین دوست و یا دشمن بوده اند وبه این جهت نسبت بهم متمایل یا از هم متنفرند. 

ولی هیچ کدام از این فرضیات نمی تواند به اسانی معمای بالا را حل بکند.این کشش و جوشش ناگهانی نه مربوط به خصایل روحی است نه ربطی به محاسن جسمانی دارد. 

                                                                                            صادق هدایت 

                                                                                         دن ژوان کرج

نظرات 1 + ارسال نظر
فریام پنج‌شنبه 29 فروردین‌ماه سال 1392 ساعت 05:02 ب.ظ http://faryamrakil.blogfa.com

هستند کسانی که از شدت دلتنگی به کُما رفته اند
حرف می زنند
راه می روند
نفس می کشند
اما چیزی حس نمی کنند
هیچ چیز
فقط فکر و فکر می کنند .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد